Kritiekloze interviews en stof tot nadenken

Door Gerard Dielessen

Douglas Emhoff is de eerste tweede man van Verenigde Staten. 

Hij is de man van Kamala Harris. 

Voor wie Kamala Harris niet kent, zij is de eerste vrouwelijke vicepresident van de USA.

Emhoff werd tijdens de zesde dag van SXSW23 op onderhoudende wijze ondervraagd door Symone Sanders Townsand, ooit in 2016 de perssecretaris van Senator Bernie Sanders tijdens zijn presidentscampagne in 2016. Ook werkte de jonge Symone voor President Biden. Op haar 31ste werd ze benoemd als ‘senior member of the Biden-Harris administration and senior advisor and chief spokesman to vice-president Kamila Harris.

Tsja, en als je dan de tweede man van de Verenigde Staten mag interviewen, de man dus van de eerste tweede vrouw, dan is het logisch en te verwachten dat het inderdaad een onderhoudend gesprek wordt waarin geen of nauwelijks kritische vragen worden gesteld. Dat is jammer en wel vaker het geval bij SXSW in de voorbije jaren, zo heb ik vastgesteld. Een minpuntje van SXSW. Vorig jaar nog werd Facebook-eigenaar Mark Zuckerberg geïnterviewd door iemand uit de showbusiness op het moment dat de morele en ethische waarden , of juist het gebrek daarvan van moederbedrijf Meta enorm werden bediscussieerd. Daarover werden geen vragen gesteld door de entertainer.

Gerson Veenstra deed al uitstekend verslag over het tweegesprek Emhoff – Sanders op dit blog. Daar heb ik niet veel aan toe te voegen, behalve dat dan ik de prikkelende vragen miste over de zichtbaarheid van de huidige eerste tweede vrouw van de Verenigde Staten, wat ze heeft bereikt in de eerste twee jaar van haar ambtstermijn en wat we van haar mogen verwachten in de toekomst bijvoorbeeld. Die zichtbaar bijvoorbeeld is in de VS, maar ook in de rest van de wereld toch echt wel een dingetje. Ook in de aanloop naar de volgende verkiezingen in 2024. Zou zij niet de eerste eerste (bovendien gekleurde) vrouw van de Verenigde Staten kunnen worden als kandidaat van de Democratische partij? Deze soort vragen zouden toch echt wel gesteld hebben moeten worden aan de huidige eerste tweede vrouw.

Dat kwam er allemaal niet van. Waarschijnlijk omdat de interviewster deel uitmaakt van de entourage van de eerste tweede vrouw en eerste tweede man van de VS. Het zou ook maar zo kunnen dat daarover bovendien van tevoren afspraken over zijn gemaakt. Dat vermoeden had ik vorig jaar al toen Zuckerberg (online) werd bevraagd. Jammer en wat mij betreft een gemiste kans. 

Onderhoudende gesprekken

Het was gisteren sowieso wel een dag met verschillende onderhoudende gesprekken tijdens SXSW. Althans bij de sessies die ik bijwoonde. Zo werden drie bandleden van New Order geïnterviewd tijdens een zogenoemde Keynote sessie. Interessant voor de liefhebbers van hun muziek. Weinig nieuws, of het moet zijn dat de uit Manchester (Eng.) afkomstige band vindt dat in hun woonplaats goede muziek wordt gemaakt omdat het daar veel regent en vaak mistig is. Wat moet je dan anders doen immers?

Zeer onderhoudend was ook de sessie over de stormachtige ontwikkeling van de Formule 1, sinds dat Liberty Media de F1 in 2017 kocht van Bernie Ecclestone, die daarvoor meer dan veertig jaar de eigenaar was van het aansprekende racecircus.

Leigh Diffy van NBC ondervroeg Chloe Targett – Adams. De ‘Global Director of Race Promotion at Formula 1.’ Ook niet heel kritisch overigens. Targett kwam gemakkelijk weg met vragen uit de zaal over hoe het Formula 1 Management denkt een bijdrage te leveren aan het verminderen van de zogenoemde footprint. We voelen ons verantwoordelijk, daar werken we hard aan, dat is onderdeel van onze strategie en zo. Veel meer dan dat kregen we niet te horen omdat er niet werd doorgevraagd door liefhebber Diffy.

Wel fascinerend om te horen hoe Chloe Targett het toch wat zieltogende Formule 1 circus uit de laatste Ecclestone jaren met haar mensen in een paar jaar tijd weer super populair heeft gemaakt. Tijdens het seizoen reizen er vijfduizend F1-medewerkers over de wereld om van de races een succes te maken. En dat lukt maar al te goed. In het afgelopen seizoen bezochten bijna 6 miljoen mensen de 22 Grand Prix. Ook, en vooral met behulp van de vele digitale en technologische mogelijkheden. Fanbases, socials, eigen digitale platforms met subscriptions, typecasting van de coureurs, uitbreiding van de racekalender (onder andere naar het Nederlandse Zandvoort) en nog veel meer innovaties hielpen daar enorm bij. Daar kunnen heel wat sporten nog veel van leren.

De dood

Aan het einde van de dag een officieuze sessie op het terras van bierbrouwer Zilker in het Oosten van de stad Austin. Een gesprek met reisgenoten Erwin Blom, Michiel Berger en Christian Spekreijse, mede-eigenaar van schaatsschool DuoSport. Op dit moment woont hij in de VS trouwens. Een filosofische ontmoeting waarin verschillende onderwerpen de revue passeerden. Christian bezocht in de afgelopen dagen veel sessies waar de werking van ons brein centraal stond. Hele andere bijeenkomsten dan waar wij ons op richtten in ieder geval.

Hij vertelde bijvoorbeeld over een sessie waarin een jonge vrouw van midden dertig vertelde dat ze tijdens de COVID-pandemie heel veel mensen heeft zien doodgaan. Heftig allemaal. Daardoor kwam ze zelf ook in de problemen. Vooral mentaal en vervolgens materieel. Want ze ging leven alsof iedere dag haar laatste dag zou kunnen zijn, verbraste haar geld en kwam in de dus vanzelf in de problemen. Wat daaraan doen, vroeg ze volgens Christian aan een van de panelleden bij een sessie. Die moest even nadenken en kwam met de oplossing: ga leven alsof het je eerste dag is, repliceerde hij. Met dat antwoord was ze zeer tevreden. Voor ons aanleiding om te bespreken wie we zouden willen zijn als we eenmaal dood en begraven zijn. Die bespiegeling bespaar ik de lezers van dit blog verder maar. Het was in ieder geval ook een onderhoudende sessie die mij wel veel stof tot nadenken gaf. 

Dat is toch voor wat er gebeurt tijdens South by South West.