South by Southwest gaat niet alleen om het bijwonen van zoveel mogelijk sessies om kennis te vergaren. Inspiratie doe je ook op door de contacten die je legt en de gesprekken die je voert. Zo ontmoette ik dit jaar Anne Rupert. Ik dacht eerst dat ze uit Australië kwam, maar ze blijkt Nederlands en al sinds 1999 in het Verenigd Koninkrijk te wonen. En het leuke is: ze had een fantastisch verhaal. Over katten en AI. 

Door: Gerson Veenstra

Het is een combinatie van kunst en techniek die eigenlijk ook prima hier in een sessie zou passen. Daarom vroeg ik of ik haar er wat vragen over mocht stellen. En dat vond ze goed. Geen verslag van een sessie dus dit keer, maar een Q+A. 

Wie ben je, wat doe je voor werk en waarom ben je hier? 

"Ik ben Anne, 'Business Director' bij Blast Theory. Blast Theory zijn drie kunstenaars uit Brighton in het Verenigd Koninkrijk: Matt Adams, Ju Row Farr en Nick Tandavanitj. Ze staan internationaal bekend om hun innovatieve projecten, die vaak sociale en politieke thema's behandelen en vaak gaan over hoe technologie ons dagelijks leven beïnvloedt. Blast Theory maakt apps, games, museuminstallaties, interactieve films en performances. Hun werk is interactief: als publiek doe je altijd mee." 

"Blast Theory bestaat al meer dan 30 jaar en heeft werk gepresenteerd over de hele wereld. Van de ICC in Tokio tot de Barbican in London. En van de Venice Biennale tot het het Sundance Film Festival. Ze zijn genomineerd voor vier BAFTA's, hebben de prestigieuze Nam Jun Paik Arts Center Prize gewonnen en de Prix Ars Electronica Golden Nica. Matt, Ju, en Nick geven over de hele wereld lezingen. Blast Theory werkt al zo'n 25 jaar samen met het Mixed Reality Lab aan de universiteit van Nottingham en de kunstenaars hebben meer dan 45 research-papers gepubliceerd."

"Ik was op SXSW om mijn internationale netwerk uit te breiden, zowel voor mezelf als voor Blast Theory. Het is een goede plek om nieuwe contacten op te doen die misschien tot iets leiden: een nieuwe opdracht of presentatie bijvoorbeeld. En het is ook een fantastische plek om nieuwe inspiratie op te doen."

In Engeland zijn jullie bezig met een bijzonder AI-kunstproject met katten. Wat houdt dat precies in?

"Cat Royale is een ambitieus nieuw project over de invloed van AI op het welzijn van katten. Ja: echte katten. Ghostbuster, Pumpkin en Clover komen 12 dagen in een prachtige katten-utopie te wonen die Blast Theory speciaal voor hen heeft ontworpen. Uiteraard met veel input van experts in dierenverzorging en -welzijn. Hun omgeving heeft krabpalen, katvriendelijke planten, plekjes om je te verstoppen en om even lekker te gaan liggen slapen en uitkijkposten."

"In het midden staat een Kinova-robotarm: die heeft als opdracht de katten te vermaken. Met bijvoorbeeld het gooien van een balletje, het wuiven van een veer of andere kattenspeeltjes. Ondertussen houdt een computersysteem in de gaten of de interactie succesvol is en stelt dan iets nieuws voor dat de robotarm kan proberen."

"Cat Royale gaat op 22 maart in première op het World Science Festival in Brisbane (Australië), waar publiek de katten 12 dagen lang kan volgen via een (vanwege het tijdsverschil) vertraagde livestream. Daarna wordt een filmversie van Cat Royale gepresenteerd door Science Gallery London, Wales Millennium Centre en andere partners in Europa."

Hoe is dit tot stand gekomen? 

"Cat Royale is ontwikkeld in samenwerking met de universiteit van Nottingham als onderdeel van een groot Brits onderzoeksprogramma, de Trustworthy Autonomous Systems Hub. Blast Theory is 'cultural ambassador' van dit programma."

Wat is het hele idee erachter? 

"Blast Theory is al een tijd gefascineerd door AI. Wat is AI precies, wat zijn de voordelen ervan, maar ook de kosten? De meeste mensen beseffen maar matig hoe groot de rol is die AI nu al speelt en nog gaat spelen in ons dagelijks leven: bijvoorbeeld om een hypotheek te krijgen of zelfs in de criminele opsporing."

"Cat Royale is een speelse manier om mensen uit te dagen om na te denken over AI en over grotere vragen, zoals bijvoorbeeld de rol die AI kan spelen in het welzijn en de zorg van dieren en ook mensen." 

Waar is dit opgebouwd? 

"De katten-utopie is gebouwd in de Blast Theory-studio in Brighton en gefabriceerd door We Make Stuff Happen."

Waar komen de katten vandaan? 

"Ghostbuster (5), Pumpkin (3) en Clover (3) zijn drie katten van Ed, met wie we via via kennis hebben gemaakt. Ze zijn gewend aan reizen en kennen elkaar goed: Ghostbuster is de vader van Pumpkin en Clover."

Deze week mogen ze erin. Wat gebeurt er vervolgens precies? 

"Eerst mogen de katten een aantal dagen lekker wennen. En we gaan natuurlijk de interactie met de robotarm testen. Komende maandag begint het filmen: acht iPhones zijn strategisch opgesteld om beelden te maken van de katten. Die worden meteen live gemixt en dan doorgestuurd naar Brisbane."

"Trouwens: de katten wonen maar een aantal uur per dag in hun utopie. De rest van de tijd lopen ze lekker door de studio, waar hun baasje Ed ook de hele tijd is. Ze krijgen dus genoeg menselijke aandacht."

Kunnen we het ook live zien (à la Big Brother)? 

"Niet echt live: maar online communicatie is een heel groot onderdeel van Cat Royale. Elke dag maken we een reel met highlights, met commentaar, die je kunt bekijken via onze social media. Zo kun je het verhaal op een leuke manier volgen. Geïntrigeerd? Meld je dan hier aan voor updates." 

Wat hopen de makers hier uit te halen? 

"Blast Theory hoopt dat het AI-systeem inderdaad 'leert' wat de katten leuk vinden en dat dit leidt tot interessante gesprekken over de toepassing van AI, de voordelen en de kosten van deze systemen." 

Wat vind je er zelf van? 

"Ik heb ontzettend veel bewondering voor de kunst van Blast Theory: ze maken het zich nooit makkelijk, proberen altijd weer nieuwe grenzen op te zoeken. De Cat Royale-utopie ziet er adembenemend uit. Esthetisch gezien is het echt een ontzettend mooi werk. Het is een belangrijk moment voor AI en Cat Royale voegt iets toe aan de dialoog hierover."

Volgens mij zou dit ook een prachtige case zijn voor SXSW. Wat denk je, volgend jaar hier? 

"Inderdaad, het past goed in het SXSW-ecosysteem. Wie weet!"

Foto-credits Cat Royale: RULER

The Future of AI: From Artificial to Augmented

Door: Gerson Veenstra

Na twee teleurstellende sessies (The Future of Sex bleek vooral een geschiedenisles en de keynote van NASA vond ik vooral een foto met een heel lang onderschrift), stond ik even in dubio: toch nog een sessie over AI? Het antwoord weet je inmiddels als je dit leest. De kortste ooit: 20 minuten. Maar ik weet niet of ik dat per se een probleem vind. 

"Hoe noem je AI die geen foto van zichzelf kan maken? Selfie-aware." Aan het woord is Rahul Roy-Chowdhury van Grammarly. Het softwarebedrijf dat vooral bekend is van spellingscontrole. Niet zo heel vreemd dus dat hij de sessie begint met een taalgrap, waar hij naar eigen zeggen beroemd om is binnen het bedrijf. Maar zijn boodschap is geen grap. Hij is juist bloedserieus. 

AI grootste technologische verschuiving ooit? 

"AI is de grootste technologische verandering in ons leven. Misschien wel ooit", zegt Rahul. En we beginnen nog maar net volgens hem. Het kan ons helpen onszelf beter uit te drukken. Hij noemt zichzelf een 'tech optimist'. En hij gelooft dat techniek het leven van mensen beter kan maken. Kijk naar de komst van de mobiele telefoon. AI heeft nog veel meer mogelijkheden, volgens Rahul. "De opwarming van de aarde stoppen?"  

Maar met veel kracht, komt ook veel verantwoordelijkheid. En dat zijn ook grote gevaren: radicalisering, verslaving. Onze hersenen zijn er niet op gemaakt om te gaan met de dopamine die door AI vrijkomt. En wat te denken van de vooroordelen, bijvoorbeeld als het wordt gebruikt bij personeelswerving? Een recruiter zei laatst nog: doe niet je best om op te vallen, maar zorg er vooral voor dat je voorbij de AI-uitsmijter komt.

Augmented Intelligence

Met AI komen er ook veel vragen. Wat gebeurt er met mijn toekomst? Creatieve expressie is zo essentieel voor mensen, gaat AI dat overnemen? En wat moeten we doen om te voorkomen dat het mis gaat? Verbieden? Dat zou zonde zijn, zegt Rahul. De risico's zijn groot en optimisme is geen strategie. 

Volgens Rahul moeten we AI geen controle geven, maar controle nemen over welke rol AI kan spelen in ons leven. AI is een succes als het ons helpt. "Konden we AI maar Augmented Intelligence noemen. Dat legt uit wat we van die systemen willen: ons helpen. 'Kunstmatig' roept juist allerlei negatieve gevoelens op."  

Het True-model

De missie van Grammarly is vooroordelen wegnemen door communicatie te verbeteren. Maar goed communiceren is moeilijk. Rahul: "De gemiddelde werknemer verliest een dag per week aan slechte communicatie." Betere communicatie kan volgens hem veel opleveren: werknemers presteren beter en resultaten van bedrijven worden beter. Hij denkt dat bedrijven die communicatie kunnen verbeteren het uiteindelijk gaan het redden. 

Om de missie goed in het vizier te houden, gebruikt Grammarly het True-model. 

True staat voor: 

• Trust
• Responsibility
• User Control 
• Empathy

GrammarlyGO 

Hoe het True-model wordt toegepast, legt hij uit aan de hand van de tool GrammarlyGO die net is uitgekomen. De tool kan net als ChatGPT teksten voor je maken, maar dan in jouw persoonlijke stijl. 

• Vertrouwen - Wat te doen met gebruikersgegevens en privacy? De data alleen gebruiken om de gebruikerservaring te verbeteren. En bij veiligheid gaat het vooral om het beschermen van de gebruikersgegevens. 
• Verantwoordelijkheid - Grammarly maakt gebruik van een LLM (Large Language Model) dat op allerlei manieren wordt gecontroleerd. Dat is investeren in de techniek. Maar je krijgt het nooit 100 procent goed. Ze hebben daarom ook allerlei manieren voor gebruikers ingebouwd om feedback te geven. En daar kunnen ze snel op handelen, in het geval de techniek toch faalt.
• Gebruikerservaring - De gebruikers moeten zich herkennen in de tekst die gemaakt wordt voor ze. Je krijgt als het goed is tekst waar je trots op bent. Het systeem is zo gebouwd dat gebruikers geholpen worden om keuzes te maken die ervoor zorgen dat ze krijgen wat ze willen.
• Empathie - "We willen problemen oplossen, maar het is makkelijk om afgeleid te raken. Bijvoorbeeld omdat je mooie techniek ziet die je zo snel mogelijk aan je gebruikers wil geven. Of omdat de concurrent iets doet", zegt Rahul. Ze doen bij Grammarly volgens hem nooit iets omdat het nieuw is. Ze vragen dan eerst feedback van gebruikers en organiseren dat ook. In GrammarlyGO kun je bijvoorbeeld snel een antwoord laten maken op een e-mail. Dat lost het probleem op waarmee veel mensen kampen: een inbox die nooit leeg raakt. 

Wij hebben controle hoe we bouwen

Het model kan overal werken. Hoe zou de wereld er uitzien als iedereen het gebruikt, vraagt Rahul zich af. Hij denkt dat mensen zich dan meer gehoord en geholpen voelen. En bedrijven betere resultaten krijgen. 

Een wereld die Rahul wel voor zich ziet: "Wij hebben controle over hoe we die systemen gaan bouwen. Laten we afspreken dat we ze vooral zo bouwen dat ze Augmented Intelligence bevorderen." 

The AI-Powered Future of Creativity

Door: Gerson Veenstra

Als er een mediabedrijf is waar meteen naar wordt gekeken als het gaat om het gebruik van generatieve kunstmatige intelligentie, dan is het wel BuzzFeed. En SXSW-gangers weten dat als geen ander, juist ook vanwege optredens tijdens eerdere edities. Een volle zaal dus ook. 

Waar veel redacties nog moeten beginnen met het nadenken over eventueel gebruik van generatieve AI en toepassingen daarvan, is BuzzFeed er inderdaad al volop mee bezig. "Ideeën genoeg", zegt CEO en oprichter Jonah Peretti. "Het is vooral een kwestie van prioriteiten." 

Peretti zegt dat hij zich nog moeilijk kan voorstellen dat er een tijd was waarin mensen niet wisten wat 'viral gaan' was. Tegenwoordig gaat er van alles viral. Eind jaren 90 was het afhankelijk van massamedia of iets veel mensen bereikte of niet. En via mail, zoals blijkt uit het voorbeeld van januari 2001, dat veel mensen wel kennen. 

AI is de nieuwe grote golf

Je kon toen een gepersonaliseerde Nike-sneaker maken. Peretti wilde er eentje met de tekst Sweatshop, maar kreeg dat niet voor elkaar. Nike vond dat de tekst te ver ging. De mailconversatie erover, stuurde Peretti door naar vrienden die het op hun beurt weer doorstuurden naar hun bekenden. De mailbom leidde tot een enorme mediarel. Nu is dat normaal en gebeurt het dagelijks met de snelheid van het licht. 

Peretti vertelt over die jaren, omdat hij zich herinnert hoe leuk het was om te spelen met die nieuwe mogelijkheden. Mee te liften op een golf van een nieuwe ontwikkeling. AI is de nieuwe grote golf, die alles gaat veranderen. Zoals social media en mobiel eerder al deden. Over 10 jaar is in allerlei sectoren volgens hem alles drastisch veranderd, omdat de techniek zo krachtig is. 

Angsten blijken vaak ongegrond

Wat bijzonder is, is dat generatieve AI dingen kan maken, vindt Peretti. Mensen denken dat AI heel precies is. Maar mensen die er het meeste uit kunnen halen zijn niet de techneuten. Het zijn juist de creatieve mensen die met allerlei ideeën bijzondere dingen kunnen maken. Je kunt nu op een menselijke manier communiceren met een computer. Dat is een groot verschil. 

En ja er zijn ook angsten. Van de angst dat je verliefd kunt worden op bots. En natuurlijk de angst dat er banen verdwijnen. Peretti noemt dat normale menselijke reacties. Je ziet bij elke grote verschuiving dat er angsten zijn. Uiteindelijk blijken de angsten vaak ongegrond en leidt het hooguit tot verschuivingen. 

Quiz en game

Peretti vertelt over twee concrete uitwerkingen van AI die BuzzFeed heeft gemaakt het afgelopen jaar. Het eerste is een AI-quiz. Daar zijn er inmiddels al heel wat van. Met behulp van AI zijn het oneindige quizzen die per gebruiker anders zijn. Je vindt ze hier. BuzzFeed maakte hiervoor ook wel quizzen, maar ziet dat ze nu twee keer zo lang gespeeld worden en de engagement heel hoog is. 

Het andere wat echt net gepubliceerd is, is een interactief spel: Under The Influencer. Het is een soort coach die je traint een goede influencer te worden. Voor het maken van de game is allerlei content van BuzzFeed als input gebruikt. Gaandeweg het spel krijg je allerlei uitdagingen. 

Gaat media veranderen

Het redactieproces om dit te maken, is anders dan normaal, legt Peretti uit. Redacteuren gebruiken allerlei prompts om verschillende soorten reacties te kunnen geven in het spel. Een jaar geleden was dit onmogelijk. Dit gaat media veranderen volgens hem. Er zullen veel mensen op redacties komen die hier goed in moeten zijn. 

"Ik zie het nu vooral als 'spelen'. En niet zozeer dat het draait om feiten. Als je naar journalistiek kijkt, ga je het waarschijnlijk niet gebruiken voor het daadwerkelijk schrijven van verhalen. Maar je zult zien dat je chatbots krijgt die met lezers over de inhoud kunnen 'praten'." Peretti ziet vooral mogelijkheden om het schrijfproces van journalisten te versnellen. Zodat ze bijvoorbeeld meer tijd hebben om op pad te gaan. 

Ideeën laten bedenken of juist laten schrijven? 

Wat je nou precies wel en niet moet doen, vindt Peretti moeilijk aan te geven. Op dit moment is iedereen het er wel redelijk over eens dat je generatieve AI niet het complete originele journalistieke verhaal laat schrijven. Ja gebruikt het zeker wel voor ideevorming. 

Maar wat nou als journalisten dan niet meer zelf kunnen bepalen waar ze over schrijven? Maar dat AI dat voor ze doet? Dan wordt de keus misschien anders. En gaan journalisten waarschijnlijk juist liever zelf de ideevorming doen en gebruiken ze AI voor de simpele feitelijke teksten, bijvoorbeeld zodat je een primeur snel kunt publiceren. 

Zelf ervaren maakt enthousiast

Vraag is wat te doen met sceptische redacteuren die het niet willen gebruiken? Peretti is ervan overtuigd dat hoe meer mensen het gebruiken, hoe enthousiaster ze worden. Dat heeft hij bij BuzzFeed ook gemerkt. Als ze de eerste keer ChatGPT vragen een verhaal te schrijven, raken ze teleurgesteld. Omdat het heel erg tegenvalt. "Niet goed genoeg!" 

Als redacteuren eenmaal leren dat ze een prompt kunnen schrijven waarbij ze allerlei dingen kunnen opgeven als lengte van de tekst, stijl, opmaak, enzovoort, zie je al enthousiastere reacties. Bij BuzzFeed hebben ze daar bijvoorbeeld inspiratiesessies voor gehouden. En kritiek hebben zonder het te gebruiken is te makkelijk, vindt Peretti. Je moet het ervaren.

Featured Session: Design in Tech Report 2023: Design and Artificial Intelligence

Door: Gerson Veenstra

John Maeda van Microsoft maakt er altijd een feestje van. En hij stelde ook dit jaar niet teleur met zijn presentatie over het 'Design in Tech Report 2023'. Er komt vast nog een uitgebreid verslag van iemand online, want ik was niet de enige die er was (understatement), maar ik beperk me dit keer tot 5 hele bruikbare vergelijkingen die hij maakte. 

1. De fles ketchup 

2. Het meertje

Deze vergelijking gaat over exponentiële groei. Je kent 'm misschien al wel. Kijk de video maar. 

3. De film Arrival

Wie de film Arrival heeft gezien, weet dat het gaat over een soort buitenaardse antenne die ineens op aarde staat. De hele film draait om communicatie. In eerste instantie vooral om de manier waarop gecommuniceerd kan worden met de aliens die het ding geplaatst hebben. Dat is ook een beetje hoe het nu is met generatieve AI. We moeten ontdekken op welke manier we ermee moeten communiceren om het er het meeste uit te halen. 

4. De film Black Panther

In de film Black Panther draait het om de stof vibranium. Een type metaal dat allerlei onbekende eigenschappen heeft. Ook weer iets dat nu nog zo is bij AI. Het kan nog alle kanten op.

5. Klein of groot? 

Vraag een kind of het een groot of een klein koekje wil. Je weet de uitkomst. Maar vraag nu hetzelfde als het gaat om een stapel was. Precies. Dat is hoe AI het leuk kan maken. Gaat het om de was? Denk dan na wat AI kan doen om dingen voor jou te doen die jij niet wil doen, zodat je meer tijd overhoudt om de dingen te doen die je juist wel graag doet. 

Operationalizing Empathy: How AI Will Shift Human Consciousness and Accelerate Emotional Intelligence

Door: Gerson Veenstra

En nog maar een sessie over AI. Het is mijn zesde keer SXSW. En er is elk jaar wel een soort van buzz rond een thema. Maar dit jaar is dat extremer dan ooit. AI, AI en nog een keer AI. In elke sessie komt het wel ter sprake, of het nou het onderwerp van de sessie is of niet. In deze sessie gaat het over wat de gevolgen zijn voor ons bewustzijn en voor onze emoties. 

Op het eerste oog zou je misschien denken: daar moeten we ons zorgen over maken. Want: nog meer techniek in ons leven. Maar de sprekers beweren precies het tegenovergestelde: AI gaat ervoor zorgen dat we veel zelfbewuster worden, wat ertoe kan leiden dat we menselijker dan ooit worden. AI kan ons volgens de sprekers helpen de gevoelens van anderen beter te begrijpen en te delen. 

Spoiler: de sessie was een enorme teleurstelling, vooral omdat de moderator een heel ander gesprek voerde. Ik vraag me af of hij zelf de omschrijving van de sessie had gelezen vooraf. Ik heb het toch maar een tijdje volgehouden en wat dingen genoteerd die nog wel interessant waren.

Het 'domme werk' weg bij mensen

Adrienne Boissy van Qualtrics kijkt hier vooral naar vanuit het perspectief van de gezondheidszorg. Door corona is er een grotere afstand ontstaan tussen mensen en de medische wereld. Zij zegt dat het idee is om vooral al het 'domme werk' bij mensen weg te halen en door AI te laten doen. 

Denk aan het invullen van formulieren. Dat is misschien meer digitaliseren, maar kan de band met patiënten wel degelijk versterken. Ze vertelt dat ze nu een Excel-uitdraai maakt met de verjaardagen van patiënten om ze een verjaarsdagskaartje te sturen. "Dat kan makkelijker, toch?" Als AI dat voor je kan doen, blijft het gebaar hetzelfde, maar hoef je er geen moeite meer voor te doen. 

Beschikbare data is bepalend voor de vooruitgang

Pulkit Agrawal kijkt ernaar vanuit zijn perspectief als robotontwikkelaar bij MIT. Hij is vooral bezig met robots die taken van mensen kunnen verlichten. Denk aan tillen en afwassen. Ze zoeken naar apparaten die kunnen doen wat mensen eigenlijk niet willen doen. Wat nog een hele uitdaging is. De apparaten kunnen nog heel veel niet. Ze snappen soms niet wat je bedoelt als je ze een opdracht geeft. Als je vraagt om brood in een toaster te doen bijvoorbeeld, moet de machine er niet een compleet brood in proppen. En ze hebben ook nog moeite met bijvoorbeeld dingen oppakken. 

Toch ziet hij het als een grote kans. Hoe snel de vooruitgang qua AI gaat, heeft volgens hem erg te maken met beschikbare data. Er is online veel tekst te vinden. Daar wordt dan ook de meeste vooruitgang mee geboekt. Maar data over hoe je bijvoorbeeld een schroevendraaier moet vasthouden, bestaat niet. Daar moeten we dus nog voor zorgen. 

We staan open voor hulp van AI

En we kennen de regels van het spel nog niet. De regels ontstaan terwijl we bezig zijn. En we weten nog niet hoe de toekomst zich ontwikkelt, tot wat machines in de toekomst in staat zijn. Neem stofzuigen. Wanneer is een stofzuigerrobot goed? In principe zou je zeggen: als alle stof weg is, dus als er zoveel mogelijk stof wordt opgezogen. Maar een machine zou dan kunnen 'denken': oké, zoveel mogelijk stof, dus gooi ik opgezogen stof er weer uit en zuig ik het opnieuw op. Hier moet de definitie dus zijn: zoveel mogelijk 'nieuwe' stof. 

We accepteren dat Siri een naam heeft en ons kan helpen bij ongeveer alles wat we willen, zegt Boissy. We staan dus heel erg open voor de hulp van dit soort systemen. In de gezondheidszorg zijn er ook voldoende voorbeelden te noemen die echt kunnen helpen en waar over gesproken wordt. Ze ziet vooral veel mogelijkheden voor het grotere plaatje en daar meer details uit te halen. Dat ze bijvoorbeeld snapt waar een patiënt tegenaan loopt. Als die veel moeite had om haar te bereiken. Of een afspraak keer op keer wordt verplaatst. 

Meer betekenisvol contact met patiënten

Empathie heeft 4 elementen, legt Boissy uit: ik voel mee, ik kan me het voorstellen, ik wil begrijpen wat de ander meemaakt en ik wil iets doen. Neem weer als voorbeeld een patiënt die contact opneemt. Hoe fijn zou het zijn als diegene zich geen nummer voelt? Maar dat meteen duidelijk is wie het is en wat er allemaal aan voorafgegaan is. "Hoi, ik zie dat je al 18 keer gebeld hebt en 20 keer hebt aangegeven dat je boos bent. Dat is niet fijn. Waarmee kan ik je helpen?" Dat levert al empathie op. We kennen allemaal de frustraties van eerst een heel verhaal houden tegen een chatbot, om vervolgens een medewerker te spreken tegen wie je het hele verhaal nog een keer moet doen. Inclusief je naam, adres en geboortedatum 🤬

Er wordt waarde toegevoegd als ze meer betekenisvol met patiënten om kan gaan, dankzij hulp van AI. Als AI er dan bovendien voor kan zorgen dat er last van de schouders gaat van mensen, die nu veel uitvallen omdat ze overwerkt zijn, het werken makkelijker maakt, kan de mens weer meer mens zijn. 

Transparantie is de basis voor vertrouwen

Een grappige constatering is dat mensen interacties tussen machines soms als emotie interpreteren. Zoals wagentjes die automatisch achter elkaar aan rijden. Dat doen ze technisch, omdat het karretje een lampje volgt op het karretje ervoor. Maar mensen die dat zien, kunnen zeggen: ze zijn verliefd op elkaar. Dat kan mensen volgens Agrawat helpen bij het herkennen van emoties van andere mensen. 

In de gezondheidszorg is de techniek die helpt bij interactie met patiënten tot nu toe vrij simpel en oppervlakkig. Bijvoorbeeld bij het uitvragen van klachten. Hoest je? Heb je koorts? Voel je je slecht? Maar nu wordt empathie toegevoegd, aan bijvoorbeeld chatbots, die dan zeggen: "O wat vervelend voor je." Het kan het contact met patiënten 'menselijker' maken. Maar daar is transparantie heel belangrijk bij, zegt ze, om het vertrouwen van mensen te houden. Ze moeten snappen met wie ze in gesprek zijn en waarom dat bijvoorbeeld niet een mens is. 

LEES OOK: Transparantie is het toverwoord bij gebruik van generatieve AI op redacties

Aandacht voor het geven van toestemming

Agrawat voegt er nog wat aan toe om rekening mee te houden. Mensen maken in hun hoofd een voorstelling van een persoon die met ze in gesprek zijn, ook al is het een chatbot. Mensen moeten leren dat te snappen. Onze hersenen zijn nog niet getraind om met machines te praten en gaan er nu op dezelfde manier mee om als bij mensen. We moeten leren dat machines die communiceren geen mensen zijn. 

Boissy maakt er nog wel een punt van hoe mensen toestemming moeten geven. Met cookies en dergelijke wordt nu slecht uitgelegd waar je ja tegen zegt als er om toestemming wordt gevraagd. Je wil iets doen, dus je geeft makkelijk toestemming. Maar doe je dat ook als heel goed wordt uitgelegd waar je eigenlijk toestemming voor geeft? Waarom die toestemming wordt gevraagd en wat de gevolgen kunnen zijn? En ook wat de consequentie is als je geen toestemming geeft?