The AI-Powered Future of Creativity

Door: Gerson Veenstra

Als er een mediabedrijf is waar meteen naar wordt gekeken als het gaat om het gebruik van generatieve kunstmatige intelligentie, dan is het wel BuzzFeed. En SXSW-gangers weten dat als geen ander, juist ook vanwege optredens tijdens eerdere edities. Een volle zaal dus ook. 

Waar veel redacties nog moeten beginnen met het nadenken over eventueel gebruik van generatieve AI en toepassingen daarvan, is BuzzFeed er inderdaad al volop mee bezig. "Ideeën genoeg", zegt CEO en oprichter Jonah Peretti. "Het is vooral een kwestie van prioriteiten." 

Peretti zegt dat hij zich nog moeilijk kan voorstellen dat er een tijd was waarin mensen niet wisten wat 'viral gaan' was. Tegenwoordig gaat er van alles viral. Eind jaren 90 was het afhankelijk van massamedia of iets veel mensen bereikte of niet. En via mail, zoals blijkt uit het voorbeeld van januari 2001, dat veel mensen wel kennen. 

AI is de nieuwe grote golf

Je kon toen een gepersonaliseerde Nike-sneaker maken. Peretti wilde er eentje met de tekst Sweatshop, maar kreeg dat niet voor elkaar. Nike vond dat de tekst te ver ging. De mailconversatie erover, stuurde Peretti door naar vrienden die het op hun beurt weer doorstuurden naar hun bekenden. De mailbom leidde tot een enorme mediarel. Nu is dat normaal en gebeurt het dagelijks met de snelheid van het licht. 

Peretti vertelt over die jaren, omdat hij zich herinnert hoe leuk het was om te spelen met die nieuwe mogelijkheden. Mee te liften op een golf van een nieuwe ontwikkeling. AI is de nieuwe grote golf, die alles gaat veranderen. Zoals social media en mobiel eerder al deden. Over 10 jaar is in allerlei sectoren volgens hem alles drastisch veranderd, omdat de techniek zo krachtig is. 

Angsten blijken vaak ongegrond

Wat bijzonder is, is dat generatieve AI dingen kan maken, vindt Peretti. Mensen denken dat AI heel precies is. Maar mensen die er het meeste uit kunnen halen zijn niet de techneuten. Het zijn juist de creatieve mensen die met allerlei ideeën bijzondere dingen kunnen maken. Je kunt nu op een menselijke manier communiceren met een computer. Dat is een groot verschil. 

En ja er zijn ook angsten. Van de angst dat je verliefd kunt worden op bots. En natuurlijk de angst dat er banen verdwijnen. Peretti noemt dat normale menselijke reacties. Je ziet bij elke grote verschuiving dat er angsten zijn. Uiteindelijk blijken de angsten vaak ongegrond en leidt het hooguit tot verschuivingen. 

Quiz en game

Peretti vertelt over twee concrete uitwerkingen van AI die BuzzFeed heeft gemaakt het afgelopen jaar. Het eerste is een AI-quiz. Daar zijn er inmiddels al heel wat van. Met behulp van AI zijn het oneindige quizzen die per gebruiker anders zijn. Je vindt ze hier. BuzzFeed maakte hiervoor ook wel quizzen, maar ziet dat ze nu twee keer zo lang gespeeld worden en de engagement heel hoog is. 

Het andere wat echt net gepubliceerd is, is een interactief spel: Under The Influencer. Het is een soort coach die je traint een goede influencer te worden. Voor het maken van de game is allerlei content van BuzzFeed als input gebruikt. Gaandeweg het spel krijg je allerlei uitdagingen. 

Gaat media veranderen

Het redactieproces om dit te maken, is anders dan normaal, legt Peretti uit. Redacteuren gebruiken allerlei prompts om verschillende soorten reacties te kunnen geven in het spel. Een jaar geleden was dit onmogelijk. Dit gaat media veranderen volgens hem. Er zullen veel mensen op redacties komen die hier goed in moeten zijn. 

"Ik zie het nu vooral als 'spelen'. En niet zozeer dat het draait om feiten. Als je naar journalistiek kijkt, ga je het waarschijnlijk niet gebruiken voor het daadwerkelijk schrijven van verhalen. Maar je zult zien dat je chatbots krijgt die met lezers over de inhoud kunnen 'praten'." Peretti ziet vooral mogelijkheden om het schrijfproces van journalisten te versnellen. Zodat ze bijvoorbeeld meer tijd hebben om op pad te gaan. 

Ideeën laten bedenken of juist laten schrijven? 

Wat je nou precies wel en niet moet doen, vindt Peretti moeilijk aan te geven. Op dit moment is iedereen het er wel redelijk over eens dat je generatieve AI niet het complete originele journalistieke verhaal laat schrijven. Ja gebruikt het zeker wel voor ideevorming. 

Maar wat nou als journalisten dan niet meer zelf kunnen bepalen waar ze over schrijven? Maar dat AI dat voor ze doet? Dan wordt de keus misschien anders. En gaan journalisten waarschijnlijk juist liever zelf de ideevorming doen en gebruiken ze AI voor de simpele feitelijke teksten, bijvoorbeeld zodat je een primeur snel kunt publiceren. 

Zelf ervaren maakt enthousiast

Vraag is wat te doen met sceptische redacteuren die het niet willen gebruiken? Peretti is ervan overtuigd dat hoe meer mensen het gebruiken, hoe enthousiaster ze worden. Dat heeft hij bij BuzzFeed ook gemerkt. Als ze de eerste keer ChatGPT vragen een verhaal te schrijven, raken ze teleurgesteld. Omdat het heel erg tegenvalt. "Niet goed genoeg!" 

Als redacteuren eenmaal leren dat ze een prompt kunnen schrijven waarbij ze allerlei dingen kunnen opgeven als lengte van de tekst, stijl, opmaak, enzovoort, zie je al enthousiastere reacties. Bij BuzzFeed hebben ze daar bijvoorbeeld inspiratiesessies voor gehouden. En kritiek hebben zonder het te gebruiken is te makkelijk, vindt Peretti. Je moet het ervaren.

Featured Session: Design in Tech Report 2023: Design and Artificial Intelligence

Door: Gerson Veenstra

John Maeda van Microsoft maakt er altijd een feestje van. En hij stelde ook dit jaar niet teleur met zijn presentatie over het 'Design in Tech Report 2023'. Er komt vast nog een uitgebreid verslag van iemand online, want ik was niet de enige die er was (understatement), maar ik beperk me dit keer tot 5 hele bruikbare vergelijkingen die hij maakte. 

1. De fles ketchup 

2. Het meertje

Deze vergelijking gaat over exponentiële groei. Je kent 'm misschien al wel. Kijk de video maar. 

3. De film Arrival

Wie de film Arrival heeft gezien, weet dat het gaat over een soort buitenaardse antenne die ineens op aarde staat. De hele film draait om communicatie. In eerste instantie vooral om de manier waarop gecommuniceerd kan worden met de aliens die het ding geplaatst hebben. Dat is ook een beetje hoe het nu is met generatieve AI. We moeten ontdekken op welke manier we ermee moeten communiceren om het er het meeste uit te halen. 

4. De film Black Panther

In de film Black Panther draait het om de stof vibranium. Een type metaal dat allerlei onbekende eigenschappen heeft. Ook weer iets dat nu nog zo is bij AI. Het kan nog alle kanten op.

5. Klein of groot? 

Vraag een kind of het een groot of een klein koekje wil. Je weet de uitkomst. Maar vraag nu hetzelfde als het gaat om een stapel was. Precies. Dat is hoe AI het leuk kan maken. Gaat het om de was? Denk dan na wat AI kan doen om dingen voor jou te doen die jij niet wil doen, zodat je meer tijd overhoudt om de dingen te doen die je juist wel graag doet. 

Door Gerard Dielessen

The Power of Provocation: Liberating Creativity. Wat een mooie en uitdagende titel van een van de SxSW-sessies op deze zondag. Ooit leerde ik van Johan Cruijff dat je ruzie moet maken als het lang rustig is. Daar moest ik aan denken op weg naar deze bijeenkomst. Ik houd namelijk wel van een beetje provoceren, waardoor de geest wordt gestimuleerd en geënthousiasmeerd om nieuwe ideeën te genereren. Cruijff wist als geen ander het instrument van de provocatie te hanteren als gezapigheid in zijn selectie sloop, waardoor de noodzakelijke scherpte ontbrak. Dat leidde uiteraard direct tot mindere prestaties van het voetbalteam waar hij verantwoordelijk voor was, of zich in ieder geval voor voelde.

Provocatie in het bedrijfsleven is een niet alledaags instrument dat wordt toegepast om nieuwe ideeën tot ontwikkeling te brengen, zo betoogde Anthony Pannozzo van het bedrijf Frog, trouwens onderdeel van het veel grotere Cap Gemini. Frog is specialist in het provoceren van de verbeelding, zo verkopen zij zichzelf. 

Pannozzo voelde zich helemaal in zijn element op het podium in een van de zalen van het JW Marriott in Austin. Als een razende wist hij op een aanstekelijke manier de sympathie van de volle zaal te winnen. Bedrijven moeten zich blijven ontwikkelen. Alleen al om dat de exponentiële technologische ontwikkelingen zo snel gaan dat ‘niets doen geen optie is.’ In deze zich rap ontwikkelende wereld kun je 100 ‘lineaire’ jaren vergelijken met 20.000 ‘exponentiële’ jaren. Alleen dit al beseffen leidt snel tot de conclusie dat stilzitten leidt tot het reservaat en een spoedig einde.

Volgens Anthony Pannozzo is provocatie een machtig middel om veranderingen te initiëren en zelfs ook tot stand te brengen. Ik ben het daar van harte mee eens. 

Want provocerende bijeenkomsten leiden tot fundamentele gesprekken waarom je doet wat je doet en of dat nog wel bijdraagt aan datgene wat je uiteindelijk wilt bereiken. Veel bedrijven en organisaties vallen vroeg of laat in de slaapstand omdat ze bestaan uit een conservatief werknemersbestand dat (steeds vaker) vanuit een transactioneel perspectief doet het waarvoor ze zijn aangenomen. Op zich is daar niets mis mee, maar op de lange termijn niet houdbaar. Permanente ontwikkeling is noodzakelijk om in een snel veranderende wereld te kunnen overleven. 

Kunstmatige intelligentie

Ik schreef daar gisteren al over in het kader van kunstmatige intelligentie (AI) op redacties. Het is allang niet meer de vraag of journalisten met AI moeten gaan werken. Het is vooral de vraag hoe. Toch voorspel ik daarop veel redacties eerst eindeloze discussies gevoerd gaan worden of het gebruik van AI-gereedschappen (tools) wel verstandig is. Wat mij betreft een achterhoede gevecht. Nogmaals: stil blijven zitten is geen optie.

Bedenk ideeën, zo provoceerde Pannozzo. Sluit die ideeën vervolgens op in een tijdframe, zodat je jezelf verplicht werk te maken van wat je met z’n allen hebt bedacht en waardoor de relevantie niet weg sneakt in de tijd. En dan komt het erop aan omdat mensen in algemene zin, de woorden van Pannozzo, vooral gemotiveerd worden door plezier en juist de pijn willen vermijden. Maar als je nieuwe goede ideeën wilt uitvoeren kost dat vaak ook pijn bij mensen. Ze moeten andere dingen gaan doen dan wat ze misschien al decennia lang gewend zijn; kunnen de consequenties van de aanstaande noodzakelijke veranderingen niet overzien; of kunnen misschien wel hun baan verliezen. 

Anthony Pannozzo vindt het essentieel om continu de dominante mindset van medewerkers uit te dagen. Zijn er andere manieren om je doel te bereiken; is er voldoende reflectietijd om met elkaar de toekomst te verkennen. De waarom-doen-wij-het-zo vraag is uiterst belangrijk in dit opzicht. We zijn immers gewoontedieren en mensen reageren over het algemeen conservatief. Maak dus tijd en ruimte om met regelmaat uit de dagelijkse routine te stappen, hoe lastig dat vaak ook is omdat dat  dagelijkse werk natuurlijk ook gewoon gedaan moet worden.

Het panel met CEO’s van een paar aansprekende bedrijven zoals Expedia en AT&T voegde daar, wellicht overbodig, nog een aantal oneliners aan toe:

• Ga altijd op zoek naar de limiet

• Provocatie opent de horizon

• Creëer ruimte voor open gedachten

Na afloop kreeg Pannozzo een ovatie voor zijn wervelende presentatie omdat de zaal vol vermoedelijk vol zat met volgelingen. 

Daar was ik er in ieder geval een van omdat ik geloof in de kracht van provocatie om creativiteit te stimuleren.

Door Erwin Blom

Waar vroeger een jaar al snel was bij de ontwikkeling van nieuwe technologie, voelt nu een maand lang, zo lijkt het als het om generative AI gaat. En dat is lastig. Omdat er zo nauwelijks tijd is om de mens te laten wennen aan nieuwe ontwikkelingen. Omdat er nu nauwelijks tijd is voor wetgevers om trends te bestuderen en bijpassende regelgeving te ontwikkelen. Partnership on AI probeert daar wat aan te doen. Maar eenvoudig is dat niet, was de les van de sessie Real Rules for Fake Media.

De panelleden begonnen er mee te benadrukken dat generative AI, en meer specifiek synthetic media, mooi is en prachtige kansen biedt. Het zorgt er voor dat creators nu creatieve dingen kunnen doen die ze hiervoor niet konden en dat kan een force for good zijn. Maar alles wat je voor goed kan gebruiken, kan je ook voor kwaad gebruiken. Manipulatie van nieuws en informatie is makkeljker dan ooit geworden. "The stakes couldn't be higher. They get higher every day."

Dus was doe je als je de kansen ziet, maar de problemen evenzo? Dan ga je de koppen bij elkaar steken. Dan zorg je dat je partijen van TikTok tot BBC tot OpenAI aan tafel krijgt om te praten. "PAI worked with over 50 global institutions in a participatory, year-long drafting process to create the current Responsible Practices for Synthetic Media. Participating stakeholders included the broader AI and media integrity field of synthetic media startups, social media platforms, AI research organizations, advocacy and human rights groups, academic institutions, experiential experts, news organizations, and public commenters."

En dan probeer je met zijn allen tot uitgangspunten te komen waardoor AI voor het goede en niet voor het kwade wordt ingezet. "PAI’s Responsible Practices for Synthetic Media: A Framework for Collective Action is a set of recommendations to support the responsible development and deployment of synthetic media." In het stuk wordt geïnventariseerd hoe schade kan worden aangebracht met synthetic media en worden adviezen gegeven over hoe daarmee om te gaan.

De goed bedoelende partijen zullen bijvoorbeeld vast onderschrijven dat kunstmatig gegenereerde inhoud als zodanig moet worden beschreven. Dat is mooi en belangrijk. Het is goed dat er transparantie is en dat het publiek weet waar het aan toe is. Maar naast de goeden zijn er de kwaden. De slecht bedoelende mensen zullen lak hebben aan dit soort richtlijnen. En stel dat er wetten of regels over komen, hoe leef je die na in een wereld waar AI-techniek massaal gebruikt lijkt te gaan worden? Dat wordt lastig. De problemen waar we over praten (mensen doen zich als anderen voor of bedriegen mensen) zijn zo oud als de mensheid, maar nieuwe technieken maken ze makkelijker dan ooit. 

PAI’s Responsible Practices for Synthetic Media: A Framework for Collective Action (download) voelt als sympathiek en goed bedoeld, maar tegelijkertijd voelt het niet als een initiatief dat een verschil gaat maken. Want wat is verantwoordelijk gedrag en wat is schadelijk gedrag? Daar kun je uit verschillende perspectieven heel anders naar kijken. 

Operationalizing Empathy: How AI Will Shift Human Consciousness and Accelerate Emotional Intelligence

Door: Gerson Veenstra

En nog maar een sessie over AI. Het is mijn zesde keer SXSW. En er is elk jaar wel een soort van buzz rond een thema. Maar dit jaar is dat extremer dan ooit. AI, AI en nog een keer AI. In elke sessie komt het wel ter sprake, of het nou het onderwerp van de sessie is of niet. In deze sessie gaat het over wat de gevolgen zijn voor ons bewustzijn en voor onze emoties. 

Op het eerste oog zou je misschien denken: daar moeten we ons zorgen over maken. Want: nog meer techniek in ons leven. Maar de sprekers beweren precies het tegenovergestelde: AI gaat ervoor zorgen dat we veel zelfbewuster worden, wat ertoe kan leiden dat we menselijker dan ooit worden. AI kan ons volgens de sprekers helpen de gevoelens van anderen beter te begrijpen en te delen. 

Spoiler: de sessie was een enorme teleurstelling, vooral omdat de moderator een heel ander gesprek voerde. Ik vraag me af of hij zelf de omschrijving van de sessie had gelezen vooraf. Ik heb het toch maar een tijdje volgehouden en wat dingen genoteerd die nog wel interessant waren.

Het 'domme werk' weg bij mensen

Adrienne Boissy van Qualtrics kijkt hier vooral naar vanuit het perspectief van de gezondheidszorg. Door corona is er een grotere afstand ontstaan tussen mensen en de medische wereld. Zij zegt dat het idee is om vooral al het 'domme werk' bij mensen weg te halen en door AI te laten doen. 

Denk aan het invullen van formulieren. Dat is misschien meer digitaliseren, maar kan de band met patiënten wel degelijk versterken. Ze vertelt dat ze nu een Excel-uitdraai maakt met de verjaardagen van patiënten om ze een verjaarsdagskaartje te sturen. "Dat kan makkelijker, toch?" Als AI dat voor je kan doen, blijft het gebaar hetzelfde, maar hoef je er geen moeite meer voor te doen. 

Beschikbare data is bepalend voor de vooruitgang

Pulkit Agrawal kijkt ernaar vanuit zijn perspectief als robotontwikkelaar bij MIT. Hij is vooral bezig met robots die taken van mensen kunnen verlichten. Denk aan tillen en afwassen. Ze zoeken naar apparaten die kunnen doen wat mensen eigenlijk niet willen doen. Wat nog een hele uitdaging is. De apparaten kunnen nog heel veel niet. Ze snappen soms niet wat je bedoelt als je ze een opdracht geeft. Als je vraagt om brood in een toaster te doen bijvoorbeeld, moet de machine er niet een compleet brood in proppen. En ze hebben ook nog moeite met bijvoorbeeld dingen oppakken. 

Toch ziet hij het als een grote kans. Hoe snel de vooruitgang qua AI gaat, heeft volgens hem erg te maken met beschikbare data. Er is online veel tekst te vinden. Daar wordt dan ook de meeste vooruitgang mee geboekt. Maar data over hoe je bijvoorbeeld een schroevendraaier moet vasthouden, bestaat niet. Daar moeten we dus nog voor zorgen. 

We staan open voor hulp van AI

En we kennen de regels van het spel nog niet. De regels ontstaan terwijl we bezig zijn. En we weten nog niet hoe de toekomst zich ontwikkelt, tot wat machines in de toekomst in staat zijn. Neem stofzuigen. Wanneer is een stofzuigerrobot goed? In principe zou je zeggen: als alle stof weg is, dus als er zoveel mogelijk stof wordt opgezogen. Maar een machine zou dan kunnen 'denken': oké, zoveel mogelijk stof, dus gooi ik opgezogen stof er weer uit en zuig ik het opnieuw op. Hier moet de definitie dus zijn: zoveel mogelijk 'nieuwe' stof. 

We accepteren dat Siri een naam heeft en ons kan helpen bij ongeveer alles wat we willen, zegt Boissy. We staan dus heel erg open voor de hulp van dit soort systemen. In de gezondheidszorg zijn er ook voldoende voorbeelden te noemen die echt kunnen helpen en waar over gesproken wordt. Ze ziet vooral veel mogelijkheden voor het grotere plaatje en daar meer details uit te halen. Dat ze bijvoorbeeld snapt waar een patiënt tegenaan loopt. Als die veel moeite had om haar te bereiken. Of een afspraak keer op keer wordt verplaatst. 

Meer betekenisvol contact met patiënten

Empathie heeft 4 elementen, legt Boissy uit: ik voel mee, ik kan me het voorstellen, ik wil begrijpen wat de ander meemaakt en ik wil iets doen. Neem weer als voorbeeld een patiënt die contact opneemt. Hoe fijn zou het zijn als diegene zich geen nummer voelt? Maar dat meteen duidelijk is wie het is en wat er allemaal aan voorafgegaan is. "Hoi, ik zie dat je al 18 keer gebeld hebt en 20 keer hebt aangegeven dat je boos bent. Dat is niet fijn. Waarmee kan ik je helpen?" Dat levert al empathie op. We kennen allemaal de frustraties van eerst een heel verhaal houden tegen een chatbot, om vervolgens een medewerker te spreken tegen wie je het hele verhaal nog een keer moet doen. Inclusief je naam, adres en geboortedatum 🤬

Er wordt waarde toegevoegd als ze meer betekenisvol met patiënten om kan gaan, dankzij hulp van AI. Als AI er dan bovendien voor kan zorgen dat er last van de schouders gaat van mensen, die nu veel uitvallen omdat ze overwerkt zijn, het werken makkelijker maakt, kan de mens weer meer mens zijn. 

Transparantie is de basis voor vertrouwen

Een grappige constatering is dat mensen interacties tussen machines soms als emotie interpreteren. Zoals wagentjes die automatisch achter elkaar aan rijden. Dat doen ze technisch, omdat het karretje een lampje volgt op het karretje ervoor. Maar mensen die dat zien, kunnen zeggen: ze zijn verliefd op elkaar. Dat kan mensen volgens Agrawat helpen bij het herkennen van emoties van andere mensen. 

In de gezondheidszorg is de techniek die helpt bij interactie met patiënten tot nu toe vrij simpel en oppervlakkig. Bijvoorbeeld bij het uitvragen van klachten. Hoest je? Heb je koorts? Voel je je slecht? Maar nu wordt empathie toegevoegd, aan bijvoorbeeld chatbots, die dan zeggen: "O wat vervelend voor je." Het kan het contact met patiënten 'menselijker' maken. Maar daar is transparantie heel belangrijk bij, zegt ze, om het vertrouwen van mensen te houden. Ze moeten snappen met wie ze in gesprek zijn en waarom dat bijvoorbeeld niet een mens is. 

LEES OOK: Transparantie is het toverwoord bij gebruik van generatieve AI op redacties

Aandacht voor het geven van toestemming

Agrawat voegt er nog wat aan toe om rekening mee te houden. Mensen maken in hun hoofd een voorstelling van een persoon die met ze in gesprek zijn, ook al is het een chatbot. Mensen moeten leren dat te snappen. Onze hersenen zijn nog niet getraind om met machines te praten en gaan er nu op dezelfde manier mee om als bij mensen. We moeten leren dat machines die communiceren geen mensen zijn. 

Boissy maakt er nog wel een punt van hoe mensen toestemming moeten geven. Met cookies en dergelijke wordt nu slecht uitgelegd waar je ja tegen zegt als er om toestemming wordt gevraagd. Je wil iets doen, dus je geeft makkelijk toestemming. Maar doe je dat ook als heel goed wordt uitgelegd waar je eigenlijk toestemming voor geeft? Waarom die toestemming wordt gevraagd en wat de gevolgen kunnen zijn? En ook wat de consequentie is als je geen toestemming geeft?